ABSTRAKT
W literaturze przedmiotu odnajdujemy wiele równoważnych definicji pojęcia zarządzania, które mają wspólny kontekst: zarządzanie jest to racjonalne wykorzystanie zasobów pozostających w dyspozycji decydenta. Definicję tą należałoby uzupełnić o identyfikację zasobów możliwych do pozyskania w procesie decydowania. Równoważnik oceny skuteczności, elastyczności i efektywności zarządzania sprowadza się do oceny procesu trwania, zdarzeń, niepewności i wreszcie, co jest kluczowe w zrozumieniu treści - ryzyka. Każde, czy też prawie każde zdarzenie możemy rozpatrywać w kategorii prawdopodobieństwa jego zajścia lub poprzez determinizm zdarzeń losowych. Bez względu jednak na kontekstowość zdarzenia i charakteru przestrzeni matematyczno- filozoficznej, możliwość decydowania skredytowana jest dwoma wartościami: bazą bezpieczeństwa i swobodą odchyleń, zaś poziom trafności oceniany jest poprzez wartość przyrostową czasu. Do zasobów organizacji ujętej czynnościowo i rzeczowo należą zasoby finansowe, rzeczowe, ludzkie, informacyjne i chociaż oddzielenie ich od siebie jest niemal niemożliwe, to ustalić można, iż względnie mierzalna może być wartość finansowa firmy mierzona w wartości rynkowej. Oczywiście powyższe określenie jest ogromnym uproszczeniem myślowym w kategoryzacji przedmiotowej i ocenowej, niemniej jednak stanowi o opcji wyceny wartości organizacji i jest kluczowe w definicyjnym odniesieniu podejścia sytuacyjnego w zarządzaniu. Celem analiz studialnych jest zatem zdefiniowanie trafności wyboru opcji w modelu Blacka-Scholesa w oparciu o ustalone estymatory odporne zmienności.
SŁOWA KLUCZOWE:
zarządzanie, podejście sytuacyjne w zarządzaniu, zarządzanie wartością.
|
